SwamiDrohamu Jesi Verokani 6 స్వామిద్రోహము చేసి వేఱొకని గొల్వం బోతినో?

శా|| స్వామిద్రోహముఁ జేసి యేనొకని గొల్వమ్బోతినో కాక నే
SwamiDrohamu Jesi YeNokani Golvan Botino? Kaka Ne

నీమాట న్విననొల్లకుణ్డితినొ? నిన్నే దిక్కుగాఁ జూడనో?
nee Maatan VinaNolla Kooditino? NinNee Dikkuga Joodano?

యేమీ ఇట్టివృధాపరాధినగు నన్నీ దుఃఖవారాశివీ
Yemi, Yitti VrudhaAparaadhiNagu NaNnee DhukhaVaraasi Vee

చీ మధ్యమ్బున ముఞ్చి యుమ్పదగునా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! || ౬ ||
chee Madhyambununa Munchi YumpaDagunaa? Sri Kalahastiswara!

1. స్వామిద్రోహము :- (స్వామి = God; ద్రోహము = Treachery) Sin against God 
2. వేఱొకని :- (వేరొక = Another; వేరొకడు = another man) Here it's referred to other Gods or Kings-men
3. గొల్వం బోతినో :- (కొలువు = Service or employment; పోవు = To go, to leave .adj.) Perhaps I left to serve another
4. కాక :- Or else
5. మాట ల్విననొల్ల :-(మాటలు = words; వినటం = to hear, to listen; నొల్ల = apathetic or not interested) Not interested in listening to your words or scriptures
6. దిక్కుగా జూడనో :- (దిక్కు = Here it's referred as shelter, savior, asylum, refuge, protection, patronage etc; చూడటం = to see or consider; so, జూడనో is opposite of that) to not consider as a savior
7. వృథాపరాధి :- (వృథా = waste; అపరాధి n. An offender or sinner) Here it's innocent, unenlightened or unlearned sinner in oblivion. 
8. దుఃఖవారాశి :- (దుఃఖము = Grief, trouble, unhappiness, pain, misery; వారాశి = Ocean or Sea) 
9. మధ్యంబున :- In the middle of
10. ముంచియుంప:- to drown or submerge
11. దగునా? :- Is it fair?

My treachery of serving other Lords? or 

my apathy towards Your doctrines? or

relinquishing You as my savior?

Pleading innocence of such indictments 

and yet benighted, Alas! Is it fair? 

Drowning me in the midst of 

the oceans of misery? Sri Kalahastiwara!

This poem questions the Sarvagyaya (the one who knows everything), the reason why the Lord is punishing the poet by drowning him in the midst of the Oceans of life and death. 

Mahakavi Dhoorjati, in this poem draws parallels to the spiritual trends during his times, where Devotees of Shaiva and Vaishnava sects, ignorantly debated on the authenticity and superiority of their respective deities.  

Such arguments often led followers of one sect, to condemn and relinquish beliefs of other sects. The poet pleads to Mridaya (the Lord who shows only mercy), that he has never resorted to such blasphemy yet why he is being subjected to the misery of life and death.

There is perhaps another interpretation, which is in line with previous poems. 

The poet, with a perverted sense of loyalty towards the vices and a strong urge for a pompous lifestyle,  disregarded the servitude of the Lord and instead choose to serve frail kings and royals.

The poet questions Charuvikramaya (one who is the guardian of wandering pilgrims), if he is being punished because of such sins, which were committed in oblivion. 

svāmidrohamuṃ jesi yenokani golvambotino
kāka nenīmāṭa nvinanollakuṇḍitino ninne dikkugāṃ jūḍano
yemī iṭṭivṛdhāparādhinagu nannī duḥkhavārāśivī
cī madhyambuna muñci yumpadagunā śrī kāḷahastīśvarā! || 6 ||

స్వామిద్రోహముఁ జేసి యేనొకని గొల్వంబోతినో కాక నే

నీమాట న్విననొల్లకుండితినొ నిన్నే దిక్కుగాఁ జూడనో

యేమీ ఇట్టివృధాపరాధినగు నన్నీ దుఃఖవారాశివీ

చీ మధ్యంబున ముంచి యుంపదగునా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! || 6 ||

< భవకేళీ మదిరా మదంబున Previous

Next దివిజక్ష్మారుహ ధేను రత్న ఘనభూతి >